வாசிகை

vācikai   n. prob. vāsa. 1. Wreath,as of flowers, pearls, etc., worn on the head;சிகைமாலை. (பிங்.). 2. Garland; மாலை. வெண்முத்த வாசிகைத்தாய் (திவ். இயற். திருவிருத். 50).(திவா.) 3. Garland of flowers strung thicklytogether; செறியக்கோத்த மாலை. (பிங்.)

vācikai   n. prob. vas. Residential quarters of Vaišyas; வைசியர் வசிக்குஞ் சேரி.(பிங்.)

vācikai   n. prob. bhāsakā.Ornamental arch over an idol. See திருவாசி, 1.

vācikai   s. a garland, மாலை; 2. a string of flowers, கோத்தமாலை.