வான்

vāṉ   n. 1. [T. vāna, K. bāna,M. vānu.] Sky, the visible heavens; ஆகாயம்.வானுயர் தோற்றம் (குறள், 272). 2. Primordialmatter; மூலப்பிரகிருதி. வானின் றிழிந்து வரம்பிகந்தமாபூதத்தின் (கம்பரா. அயோத். மந்திர. 1). 3.Cloud; மேகம். ஏறொடு வான் ஞெமிர்ந்து (மதுரைக்.243). 4. Rain; மழை. வான்மடி பொழுதில் (பெரும்பாண். 107). 5. Celestial world; தேவருலகு.வான்பொரு நெடுவரை (சிறுபாண். 128). 6.Ambrosia; அமிர்தம். வான்சொட்டச் சொட்ட நின்றட்டும் வளர்மதி (தேவா. 586, 1). 7. Heaven;மோட்சலோகம். வானேற வழிதந்த (திவ். திருவாய்.10, 6, 5). 8. Goodness; நன்மை. வரியணி சுடர்வான் பொய்கை (பட்டினப். 38). 9. Greatness;largeness; பெருமை. (பிங்.) இருடூங்கு வான்முழை(காசிக. காசியின்சிறப். 13). 10. Beauty; அழகு.வான்பொறி பரந்த புள்ளி வெள்ளையும் (கலித். 103).11. Strength; வலிமை. (பிங்.) 12. Regularity;நேர்மை. வானிரைவெண்பல் (கலித். 14). 13. Akind of tree; மரவகை. (பிங்.)

vāṉ   part. An ending of verbalparticiple; ஒரு வினையெச்சவிகுதி. (நன். 343.)

vāṉ   part. vān

vāṉ   s. air, ether, sky, ஆகாயம்; 2. rain, மழை; 3. cloud, மேகம்; 4. adj. great, excellent, பெருமையான.

வானதி, see separately.

வானுலகம், the upper-world, தேவ லோகம்.

வானேறு, a clap of thunder, a thunder-bolt.

வான்கோழி, a turkey, lit. a large fowl.

வான்மீன், a star, a group of stars, a constellation.