வாய்மை

vāymai   n. id. 1. Word;சொல். சேரமான் வாரா யெனவழைத்த வாய்மையும்(தனிப்பா. i, 97, 19.) 2. Ever-truthful word;தப்பாதமொழி. பொருப்பன் வாய்மை யன்ன வைகலொடு (கலித். 35). 3. Truth; உண்மை. வாய்மையெனப் படுவ தியாதெனின் (குறள், 291). 4.(Buddh.) Sublime truths, numbering four,viz., tukkam, tukkōṟpatti, tukka-nivāraṇam,tukka-nivāraṇa-mārkkam; துக்கம் துக்கோற்பத்தி துக்கநிவாரணம் துக்கநிவாரணமார்க்கம் எனநால்வகைப்பட்ட பௌத்தமத உண்மைகள். ஒன்றிய வுரையே வாய்மை நான்காவது (மணி. 30, 188).5. Strength; வலி. (சூடா.)

vāymai   s. truth, உண்மை; 2. a word, சொல்; 3. strength, வலி.