விகுதி

vikuti   n. vikṛti. 1. See விகிருதி, 1.நெறியிற் சிறிதும் விகுதியுறாது (விநாயகபு. 77, 29).2. (Phil.) See விகிருதி, 2. மூலப்பகுதி ஒன்றில்தோன்றியது அன்மையின் . . . விகுதியாகாது (குறள்,27, உரை). விகுதியின் வீக்கம் (கம்பரா. இரணிய. 69).3. (Gram.) Termination, ending, of a word;பகுபதவுறுப்பினுள் இறுதிநிலையான உறுப்பு. (நன்.133.)

vikuti   s. change, விகாரம்; 2. (in gram.) the termination of a word; 3. (in the Sankya phil.) generated effects, created objects, results of primitive principles not reproductive (opp. to பிரகிருதி or பகுதி.