விக்கிரகம்

vikkirakam   n. vi-graha. 1.Figure, shape, form, image; உருவம். (பிங்.) 2.Idol; கடவுளின் அருச்சனாபிம்பம். சுயம்பு வியத்தவிக்கிரகமும் (இருசமய. வைதிகதிருவா. 18). 3.Body; உடல். (பிங்.) விக்கிரக நித்த முத்தி (சிவப்பிர.2, 32). 4. Likeness; சாயல். (யாழ். அக.) 5.(Gram.) Separation of a compound word intoits component parts; சமாசத்தொடர்மொழியைவிரித்துக்காட்டுகை. 6. Enmity, one of aracar-aṟu-kuṇam, q.v.; அரசரறுகுணங்களுள் ஒன்றானபகை. சந்தி விக்கிரகங்கட்கு வேற்றுவேந்தரிடைச்செல்வாரின் (குறள், 69, அதி. அவதா.). 7. Fight,battle; போர். (இலக். அக.)

vikkirakam   s. separation, destruction, சங்காரம்; 2. an idol an image, சுரூபம்; 3. a body, a shape, a form, உடல்.

விக்கிரகாராதனை, idolatry.