விதண்டை

vitaṇṭai   n. vitaṇḍā. 1.Cavil, captious objection; idle objectionsagainst another's statement without attemptingto disprove them and establishing one's ownposition; பிறர் கூறுவதை மறுத்துத் தன் கொள்கையை நாட்டாது வீணேகூறும் வாதம். பூதங்கள்பேய்க்கோலமாய் விதண்டை பேசுமோ (தாயு. எங்குநிறை. 7). 2. Hostility; பகை. (W.)

vitaṇṭai   (விகண்டை) s. disputation, controversy, தர்க்கம்; 2. hostility, பகை.

விதண்டாவாதம், a perverse dispute, a wrangle.

விதண்டைக் காரன், an adversary.