வித்து

vittu   n. வித்து-. cf. bīja. [T. M.Tu. vittu, K. bittu.] 1. See விதை¹, 1. சுரைவித்துப்போலுந்தம் பல் (நாலடி, 315). 2. Semen virile;விந்து. (நாமதீப. 601.) 3. Race, lineage; வமிசவழி.(W.) 4. Posterity; சந்ததி. Loc. 5. Means,instrument; சாதனம். முத்திக்கு வித்து முதல்வன்றன் ஞானமே (திருமந். 2506). 6. Cause; காரணம்.நன்றிக்கு வித்தாகு நல்லொழுக்கம் (குறள், 138).

vittu   s. seed, விதை; 2. semen virile, விந்து; 3. race, posterity, lineage, வமிச வழி.

வித்துத்தெளிக்க, வித்திட, to sow seed.

vittu   III. v. i. same as விதை.