வீழ்

vīḻ   வீழ்¹-. [K. bīḻal.] n. 1. Seeவிழுது, 1. நெடுஞ்சினை வீழ்பொறுத்தாங்கு (புறநா.58). 2. Cord on which the marriage-badge isstrung; தாலி நாண். அலர் முலையாகத்து . . . நெடுவீழ் தாழ (நெடுநல். 137).--part. A particle ofcomparison; ஓர் உவமவுருபு. (தண்டி. 33.)

vīẕ   வீழு, II. v. i. (poet. form of விழு), fall; 2. v. t. desire, long for, ஆசி.

வீழ்கதி, hell.

வீழ்ச்சி, v. n. falling.

வீழ், VI. & வீழ்த்து, III. v. t. cause to fall, விழப்பண்ணு.

வீழ்க்கை, v. n. thrusting down, தள்ளு தல்; 2. a lapse induced by an external cause.

vīẕ   s. see விழுது, the falling roots from the branches of a banyan.