வேங்கை
vēṅkai
n. [T. vēgi, M.veṅṅa.] 1. Tiger, Felis tigris; புலிவகை. குயவரி வேங்கை யனைய வயவர் (பு. வெ. 3, 23). 2.East Indian kino tree, l. tr., Pterocarpus marsupium; நீண்ட மரவகை. சந்தனமும் வேங்கையும்வேமே (நாலடி, 180). 3. A hill; ஒருமலை. வேங்கைவெற்பின் (புறநா. 336). 4. See வேங்கைநாடு.வேங்கை வளநாடன் (வீரசோ. அலங். 23). 5. cf.ஈங்கை. Gold; பொன். (பிங்.)