வேதனை

vētaṉai   n. vēdanā. 1. Difficulty, trouble; வருத்தம். வேதனை பெருகி (சீவக.2506). 2. Pain, agony; நோவு. (பிங்.) கருப்பம். . . வேதனை முதிர்ந்து காட்ட (பிரமோத். 6, 18).3. (Buddh.) Sensation of pain and pleasure, asa constituent element of being, one of pañca-kantam, q.v.; பஞ்சகந்தங்களுள் சுகமுந் துக்கமும்அவ்விரண்டின் கலப்புமான உணர்ச்சி. (மணி. 30,189-190, உரை.) 4. (Buddh.) One of the twelvecauses of existence; பிறவியின் காரணம் பன்னிரண்டனுள் ஒன்றான நுகர்ச்சி. (மணி. 30, 46, உரை.)

vētaṉai   n. vēdanā. (Jaina.)A kind of karma; வேதநீயம் என்னுங் கருமம்.

vētaṉai   (வாதனை), s. pain, நோய்; 2. affliction, trouble, வருத்தம்; 3. vexation, அலைசடி; 4. knowledge, வேதனம்.

வேதனைப்பட, to be tormented.

வேதனை வருத்துவிக்க, to cause pain.