அஞ்சி

añci   n. A munificent chief of theSaṅgham age; அதியமான் (புறநா. 91.)  

añci   * n. [T. añciya, K. añce.]Letter post; தபால் அஞ்சியில் பணம் வந்தது. Loc.  

añci   n. añc. Chief, master;எசமானன். (யாழ். அக.)

añcitm  

s. Existence, உண்டா யிருக்கை. 2. Agreement, union, பொருந்துகை. 3. Worship, வணக்கம்.

அஞ்சிதமுகம், s. One of the four teen expressions of the countenance; the reclining of the head on the shoulders from pain or lassitude--as one bitten by a serpent, தலைசாய்ந்திருதோண்மேல் விழு கை. See முகம், 14.