எரி

s. Fire, burning flame, நெ ருப்பு. 2. Hell, or one of the hells of Hindu mythology, நரகம். 3. Glowing, light, brightness, பிரகாசம். 4. The eighteenth lunar mansion, கேட்டை. 5. The seventh asterism, புநர்பூசம். (p.)

எரிகுஞ்சி, s. Red, or fiery hair- spoken of the Ratchatas, &c., செம்மயிர். (p.)

எரிசனம், s. The inhabitants of hell, நரகர். (p.)

எரிநாள், s. The third lunar man sion, கார்த்திகைநாள். (p.)

எரிபொழுது, s. The setting sun with a red appearance, செவ்வானப்பொழுது. (p.)

எரிப்புறம், s. Hell, நரகம். (p.)

எரியிட, inf. To set on fire, நெ ரப்புப்போட. (p.) 2. To calcine medicine, மருந்தெரிக்க.

எரிவட்டம், s. One of the Hindu hells, ஓர்நரகம். (p.)

கிறது, ந்தது, யும், எரிய, v. n. To glow, shine, give light, பிரகாசிக்க. 2. To burn, ignite; to be injured, or consum ed by fire, to be scorched, to flame, அழல. 3. To burn--as a sore, or fever; to smart, to be inflamed, புண்முதலியவெரிய. 4. To be envious, jealous, to fret, be peevish, பொறா மைகொள்ள. 6. To burn as the stomach with hunger, வயிறெரிய. 7. To suffer pain --as from a heavy load on the head, &c., தலைமுதலியனவெரிய. (c.) அடுப்பெரிகிறது. The fire upon the hearth burns. மந்தமெரிந்துபோனது. The indigestion has ceased, lit. is burnt up. நட்சத்திரமெரிந்துவிழுகின்றது. A star glows and falls. நான்தின்றதெல்லாமெரிந்துபோயிற்று. The food I took has digested. 2. I am so pained by what you said that the food I have eaten seems as nothing. 3. The food I took has digested by means of enchant ment, medicines, &c. வயிறெரிகின்றது. My bowels are inflamed for food. 2. I am in distress, yearning, &c. அவன்பட்டதை நினைக்கிறபொழுது என்வயிறெரிகிற து. My bowels are inflamed when I think of what he suffered. கணகணென்றெரிகிறது. It burns with ex cessive heat. அவனெரிபொரியென்றுவிழுகிறான். He breaks out with rage and fury, lit. saying, Burn him, fry him.

எரிகரும்பு, s. Fagots, விறகு. (c.)

எரிகுடல், s. A canine appetite, எரிவயிறு. (c.)

எரிகுடலன், s. One who is al ways craving for food, தீபனமுள்ளவன்.

எரிகுன்மம், s. A stomachic disease, excessive heat, head-ache, &c., ஓர்நோய்.

எரிகொள்ளி, s. A fire-brand, கொள்ளிக்கட்டை.

எரிசினம், s. Burning anger, கடுங் கோபம்.

எரிநரகம், s. The burning hell, ஓர்நரகம்--in distinction from others.

எரிபடுவன், s. A burning ulcer or cancer, பிளவை.

எரிபந்தம், s. A burning torch, a flambeau, தீவர்த்தி. 2. A kind of burn ing sensation all over the system from disease, எரிச்சல்.

எரிபிடாரி, s. An enraged or furious demoness, எரிதுர்க்கை. 2. A pee vish, or fretful person-spoken dispar agingly, எரிச்சலுடையவள்.

எரிபுழு, s. A kind of brownish, yellow caterpillar, the sight of which on leaving home, &c., is regarded as propitious, கம்பளப்பூச்சியினோர்வகை.

எரிபூச்சி, s. A flying insect which, on contact, emits moisture that causes a burning smart and a discoloring of the skin, ஓர்பூச்சி.

எரிமணி, s. Sparkling jewels, bright gems, பிரகாசமுள்ளமணி.

எரிமுகி, s. A tree, the milk of whose seeds is pungent and caustic, and being indelible, is used in marking, சேங் கொட்டைமரம், Semicarpus anacardium.

எரியவிழிக்க, inf. To look fiercely having the eyes flaming with rage, கோ பத்தோடுபார்க்க.

எரிவண்டு, s. The Mylabris or blistering beetle, ஓர்வகைவண்டு. 2. An in sect which strikes against the eye-ball inducing severe smarting, கண்ணிலடிக்கும் வண்டு.

எரிவந்தம், s. A burning sensa tion in the body, எரிபந்தம். 2. (Met.) Anger, wrath, எரிச்சல்.

எரிவனம், s. A burning place for the dead, சுடுகாடு.

எரிவரியன், s. A snake of the viper kind.

பற்றியெரிய, inf. To take fire.

எரிப்பு, v. noun. Burning, igni tion, எரிவு. 2. s. Envy, jealousy, peevish ness, malice, rancor, பொறாமை. 3. Sa tiety, nausea, நெஞ்செரிப்பு.

எரிப்புக்காரன்--எரிப்புள்ளவன், s. An envious, impatient, peevish, or irritable person, பொறாமையுடையவன்.

எரிப்பெடுக்க, inf. To be peevish, cynical, querulous, எரிப்புண்டாக.

ஓரெரிப்பாயெரிக்க, inf. To keep a fire burning, to heat continually--as in preparing medicines. ஓரெரிப்பாயெரித்துப்போட்டான்... He con sumed it at one burning. 2. He has utterly destroyed (the family, town, &c., by injustice, oppression, &c.).

எரியல், v. noun. Burning, எரிவு. 2. [prov.] That which is burnt--as food, at the bottom of a vessel in cook ing, எரிந்தது.

எரிவு, v. noun. Burning, ignition, எரிகை. 2. s. Heat in the system, smart ing, pungency, inflammation, உடலெரிவு 3. Envy, jealousy, resentment, பொறாமை. 4. Fretting, displeasure, anger, irrita tion of body and mind, கோபம்.

கண்ணெரிவு, s. Burning of the eyes.

கையெரிவு, s. Burning of the hands.

காலெரிவு, s. Burning of the feet.

உடலெரிவு, s. Burning of the whole body.

குடலெரிவு, s. Burning of the bowels.

க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To burn, consume by fire, scorch, எரியச்செய்ய. 2. To keep (a lamp) burning, விளக்கெரிக்க. 3. To cause digestion by ex traordinary means--as by incantations, medicines, சீரணிப்பிக்க. 4. To sublimate, calcine metals, reduce to powder by fire for medicines, மருந்தெரிக்க. தான்தின்றநஞ்சுதன்னையெரிக்கும். The poison he takes will consume himself; i. e. evil deeds bring their own retribution.

எரிதைலம், s. Medicinal oil pre pared by burning, காய்ச்சியதைலம். See எண்ணெயெரித்தல்.

எரிமருந்து--எரியவிட்டமருந்து, s. Calcined medicinal powder, எரித்தம ருந்து.

பேயையெரிக்க, inf. To consume a demon by magic. பேயையெரித்துமாரணம்பண்ண. To burn and kill a demon by magic.