ஏக்கம்

ēkkam   n. எங்கு-. [M. ēkkam.] 1.Despondency, depression of spirits; விரும்பியதுபெறாமையால்வருந் துக்கம் வானவ ரேக்கமுஞ் சிதைய(கந்தபு. துணைவர்வரு. 30). 2. Fear, fright, panic;அச்சம். ஏக்கம் . . . அமராபதிக்குஞ்செய் மதுராபுரி(மீனாட். பிள்ளைத். 77). 3. Craving, eager desire;ஆசை.  

ēkkam   v. n. (ஏங்கு) fright, fear, stupor caused by pain, ஏங்குகை; 2. anxiety, கவலை; 3. eager desire, பேராசை.

ஏக்கம் எடுக்க, -பிடிக்க, to become vexed; to pine away; to languish.

பிள்ளை செத்ததினாலே அவளுக்கு ஏக்கம் பிடித்தது, She languished at the death of her child.