கரகம்

karakam   n. karaka. 1. Ewer,pitcher, water-vessel with a spout; கமண்டலம் நூலே கரக முக்கோன் மணையே (தொல். பொ 625).2. Hailstone; ஆலங்கட்டி (பிங்.) 3. Drop ofwater; நீர்த்துளி. (பிங்.) 4. Water; நீர் (பிங்.)5. The Ganges; கங்கை (பிங்.) 6. Decoratedwater-pot carried in procession in propitiationof certain gods or goddesses, either when anepidemic prevails, or when an auspicious ceremony is to take place in the family; பிரார்த்தனையாக எடுக்கும் பூங்குடம் Colloq.  

karakam   n. A kind of pome-granate; தாதுமாதுளை. (சங். அக.)

karakam   s. a pitcher with a spout, கமண் டலம்; 2. an earthen or wooden vessel, வட்டில்.

கரகமூக்கு, the spout of a pitcher.

கரகமாட, கரகமெடுக்க, to carry about a decorated water-pot in procession and dance with it on the head, in fulfilment of a vow.