கோண்

kōṇ   n. கோணு-. 1. Crookedness; வளைவு கோணார்பிறை (திருவாச. 16, 5). 2.Crossness of disposition; hostility; மாறுபாடு கோணைக் களிற்றுக் கொடித்தேர் (சீவக. 28). 3. Despotic government, tyranny; கொடுங்கோன்மை (திவா.)  

kōṇ   n. kōṇa. 1. Angle;கோணம். முக்கோ ணிவர்தரு வட்டம் (குற்றா. தல.பராசத். 3). 2. A minute division; நுண்ணியபகுதி. அணுவினைச் சதகூறிட்ட கோணினு முளன்(கம்பரா. இரணிய. 124).  

kōṇ   n. ghōṇa. Spout or projecting mouth of a vessel, lip; பாத்திரத்தின் மூக்கு (யாழ். அக.)  

kōṇ   s. the spout of a vessel, கெண்டி; பாத்திரமூக்கு; 2. an angle கோணம்; 3. a minute division, நுண் ணியபகுதி.

kōṇ   s. crookedness, obliquity, கோ ணல்; 2. tyrannry, unjust government, கொடுங்கோன்மை; 3. hostility, மாறுபாடு.

கோண், (கோணல்) எடுக்க, to rectify a crooked thing.

கோண், (கோணல்) விழ, to grow crooked.