சித்தர்

s. One of the eighteen class es of supernals, or demigods inhabiting the middle air or region between the earth and the sun, embracing several subdivisions, தேவகணத்தொருதிறத்தோர். 2. A class of magicians who, by the perfor mance of certain mystical and magical rites, have acquired superhuman powers, being able to perform miracles; or one or more of the eight சித்தி, அஷ்டசித்தியடைந் தோர். 3. Ascetics who, by mystical and austere practices, have attained one or all of the five purposes: viz., the affluence, the form, or the society of the supernals, residence in the divine lokas; or identifi cation with the deity, ஞானசித்தியடைந்தோர்; [ex சித்தி, success.] W. p. 924. SID'DHA.

சித்தர்கணம், s. The classes of சித்தர்.

சித்தர்குளிகை, s. A magical pill giving power to fly. See under குளிகை.

சித்தர்நூல், s. The science of medicine, வாகடம். 2. (R.) Treatises composed by சித்தர்.

பாம்பாட்டிச்சித்தர், s. A சித்தன் of note as an author, whose name is derived from playing with a snake. See பாம்பு.

பதினெட்டுச்சித்தர், s. The eighteen celebrated சித்தர்.

நவகோடிசித்தர், s. The nine crores of சித்தர்.

நவசித்தர், s. The nine principal Sidd hars. viz.: சத்தியநாதர், சதோகநாதர், ஆதிநா தர், அநாதிநாதர், வகுளிநாதர், மதங்கநாதர், மச்சேந் திரநாதர், கடேந்திரநாதர், கோரக்கநாதர், which see in their places.