செல்லம்

s. (a change of செல்வம்.) Felicity, opulence, prosperity, ஐசுவரியம். 2. Amusement, pastime. வினோதம். 3. Soft prattling as of a female, a child, &c., மழலை ப்பேச்சு. (c.) செல்லஞ்செருக்குகிறது வாசற்படிவழுக்குகிறது.... Wealth inflates, and the door steps are the occasions of one's sliding. இந்தச்செல்லமெல்லாமிங்கேநடவாது. Your soft prattlings and delicate talk won't do here. 2. I can't leave you unpunished.

செல்லங்காட்ட, inf. To caress or fondle a child.

செல்லங்சொஞ்ச-செல்லம்பண்ண, inf. To prattle, use gestures, &c., as a hu mored child, or female. 2. To fondle, dally with a woman.

செல்லச்சிரிப்பு, v. noun. A delicate, tender smile.

செல்லங்கொடுக்க, inf. To be indul gent to a child.

செல்லச்செருக்கு, s. As செல்வச்செ ருக்கு.

செல்லச்சோறு, s. Rice given in small quantities, and great varieties, dainties.

செல்லத்தனம், s. [prov.] As செல்லம்.

செல்லத்தொந்தி--செல்லத்தொப்பை, s. A premature paunch-belly through high living.

செல்லநடை, v. noun. A gentle, graceful pace--as of children, of persons walk ing at leisure, &c. 2. A slow, loitering walk--as of a lazy person; sauntering.

செல்லநரை, s. [prov.] Premature gray hairs, supposed to result from dainty living, and being too much within doors, &c.

செல்லப்பசி, s. Frequent hunger, as in children.

செல்லப்பிள்ளை, s. A child brought up delicately, a pet. 2. A gentleman of leisure. 3. The second character in comedy, supposed to have been ori ginally a representation of Skanda.

செல்லப்பிள்ளைவிளையாட்டு, v. noun. The play, gestures, and humors of an in dulged child. 2. The conduct of a man of pleasure, who is careless, and ex travagant.

செல்லப்பிள்ளைவேஷ்டி--செல்லப்பிள் ளைத்தோவத்தி, s. A child's cloth.

செல்லப்பேச்சு, v. noun. A child's prat tle, especially of one fondled. 2. Soft, de licate talk of a female.

செல்லமடி, s. [prov.] A premature, large udder of a heifer.

செல்லமாய்வளர்க்க, inf. To bring up delicately.

செல்லம்பொழிய, inf. To pay very merrily, be frolicsome, jovial. 2. To live prosperously and luxuriously, செல் வமாயிருக்க. (c.)

செல்லவண்டி--செல்லவயிறு, s. [prov.] Corpulence from high living--as செல் வத்தொந்தி.

செல்லன், s. [prov. செல்வன். fem. செ ல்வி.] A child or person delicately brought up. 2. A wealthy person free from care--as செல்லப்பிள்ளை.