செவி

s. Ear, காது. 2. Hearing, audi ence, கேள்வி. 3. Auricle of the ear, காதுத் துவாரம். செவியுஞ்செவியுமறியாமல். Not known to different ears; a secret.

செவிகிள்ள, inf. To pinch the ear.

செவிகொடுக்க, inf. To give ear, attend, listen. (c.)

செவிகொள்ள, inf. To take into one's ears, to listen. (p.)

செவிக்கின்பம், s. That which is plea sant to the ear, as gratifying sounds, good discourse, &c.

செவிக்குணவு, v. noun. That which is pleasant to the ear, as instructive dis course, &c. (lit.) food for the ear. (குற.)

செவிக்குத்து, s. Pain in the ear.

செவிக்கெட்ட--செவிக்கேற, inf. To come to one's ears, to be heard.

செவிசாய்க்க--செவிதாழ்த்த, inf. To hear; (lit.) to incline the ear.

செவிச்செல்வம், s. The felicity ob tained be hearing; i. e. knowledge, science, &c. (குற.)

செவிதின்கிறவன், appel. n. A whisperer, a troublesome person, an evil speak er, ஒண்டிக்கேட்கிறவன். (R.)

செவிபடுவாதம், s. One of eighty kinds of flatulence. (R.)

செவிபிடிக்க, inf. To seize one by the ear, as in play of balls, &c., in token of victory.

செவிபடுத்த, inf. To bring to the ears. 2. To utter the initiatory incan tations in the ear, மந்திரம்உபதேசிக்க. (p.)

செவிப்பாம்பு--செவிப்பூரான், s. An ear worm, காதுப்பூச்சி.

செவிப்புண், s. A sore in the ear, செ விக்குள்வரும்ரணம். See காதெழுச்சி.

செவிப்புலன், s. The sense of hear ing.

செவிப்புற்று, s. A kind of eruption about the ears. See புற்று.

செவிமந்தம்--செவிமத்திபம், s. Dull ness of hearing.

செவிமலர், s. [prov.] A kind of female ear ornament, ஓர்காதணி.

செவிமுறுக்க, inf. To twist the ears.

செவியடி, s. The back of the cheek, the part about the front of the ear.

செவியடிக்க, inf. To flap the ears--as an elephant.

செவியடைப்பு, v. noun. Temporary and slight deafness.

செவியறிவுறுத்த, inf. To give good advice, as a guru, a parent, a great person; or as the minister to his king, &c. (p.)

செவியறிவுறூஉ--செவியறிவுறூஉமருட் பா, s. A kind of poem containing moral or spiritual advice, &c., ஓர்பிரபந்தம்.

செவியறை--செவியிலி, appel. n. one divested of ears, காதில்லாதவன். 2. A deaf person, செவிடன். (p.)

செவியிலேதைக்க, inf. To hit one's ear; i. e., to be heard. (c.)

செவியிலேவிழுத்த, inf. To listen, hearken.

செவியிலேவிழ--செவியிலேபட, inf. To be heard. (c.) செவியிலேபேசுகிறான்--செவியோடேபேசுகிறா ன். He whispers in one's ear.