செவிடு

ceviṭu   n. செவி¹. 1. [T. cevuḍu,K. kivuḍu, M. ceviṭu.] Deafness; காதுகேளாமை.செவிடா யொழிகென் செவி (பு. வெ 10, சிறப். 3).2. Deaf person or animal; காதுகேளாத-வன்-வள்-து. கூனுங் குறளு மூமுஞ் செவிடும் (மணி. 12, 97).  

ceviṭu   n. perh. id. + அடு-. 1.Cheek; கன்னம் உன் செவிட்டிலே அடிப்பேன்.Loc. 2. An ear-ornament; காதணிவகை. Loc.  

ceviṭu   n. cf. சுவடு A smallmeasure consisting of 360 grains of paddy =1/5 ollock; ஆழாக்கில் ஐந்திலொன்றாகிய அளவு (தொல். எழுத். 165, உரை ) மிளகமுது இரண்டரைச்செவிடும் (S. I. I. v, 154).  

ceviṭu   s. (Tel.) deafness, செவிமந்தம்; 2. (com. gender), deaf person.

செவிடன், (fem. செவிடி), a deaf man.

செவிடன்காதிலே சங்கூதினாற் போல், like blowing a conch to a deaf man-it being useless.