ணை

s. The Vina or Indian lute, usually of seven strings and two octaves. 2. One of the sixty-four கலைஞானம். A know ledge of a stringed instruments. W. p. 797. VEEN'A. நாரதவீணை. The lute of Narada, the sup posed inventor of the Vina. உருத்திரவீணை. The Vina of Siva.

வீணாகானம், s. A song with a lute accompaniment. (ராமா.) வீணாகானம்பண்ணுகிறது. Playing the lute.

வீணாதண்டு, s. A straight bone, as that of the spine, முதுகெலும்பு. 2. The neck of a guitar, வீணைக்காம்பு.

வீணைவலிக்கட்டு, s. See திவவு.

வீணைவல்லோர், s. Lute-players. 2. Celestial choristers, கந்தருவர். (சது.)

வீணைவாசிக்க, inf. To play the Vina.