தனி

[impers. used adverbially and as an adjective.] Alone, solitary, sequestered, secluded, distinct, separate, detached, in sulated, தனிமையான. 2. Sole, single, only, individual, ஒன்றான. 3. Unique, matchless. unparalled, ஒப்பில்லாத. 4. Unlike, without an equal, one of the pair--the other being wanting, ஒற்றையான. 5. Independent, abso lute, entire, சுவாதீனமான. 6. Pure, simple, unadulterated, unalloyed, genuine, கலப் பில்லாத. 7. Deserted, forsaken, forlorn, helpless, ஏதுமற்ற. --Note. க், ச், த், ப், are doubled after தனி. (c.)

தனிக்கடவுள், s. Absolute deity, the matchless deity.

தனிக்காட்டுராசா, s. A sole sovereign in a jungle. (c.)

தனிக்காப்பு, s. An invocation, com prized in a single verse.

தனிக்குடி, s. (also ஒன்றிக்குடி.) A soli tary family. 2. One family of a caste, living among other castes. 3. Keeping house separately, as distinguished from living under the paternal roof.

தனிக்குடை, s. The umbrella of an autocrat; (fig.) absolute sovereignty, தனியாசாட்சி. தனிக்குடைநிழற்ற. To spread the im perial umbrella, to govern. (p.)

தனிக்குறில்--தனிக்குற்றெழுத்து, s. A single short consonant.

தனிக்கோலான், s. He whose govern ment is incomparable, the Supreme Being, கடவுள். 2. An independent sovereign. (p.)

தனிச்சமையல், v. noun. Cooking for a single person, for one's self only, &c.,

தனிச்செய்கை, v. noun. Cultivating land alone, not jointly with others.

தனிச்சொல், s. (Bab. Gram. p. 8.) A detached foot in வெண்பா and other verse, between two lines, தனிச்சீர். 2. A single or uncombined word.

தனித்தனியே, adv. Individually, sepa rately, each one singly, each alone. --Note. The ஏ is often added whether தனி be repeated or not--as தனியே.

தனித்தாட்டன், s. [prov.] A large monkey that keeps distinct from, or goes before, the drove.

தனித்தியலிடுகுறிப்பெயர், s. A speci fic name, including many individuals, or some varieties.

தனித்தேட்டம், s. Amassing wealth alone, without the burden of a family.

தனிநிலை, s. Solitariness, தனி்துநிற் கை. 2. (in gram.] The letter ஃ, ஆய்த வெழுத்்து.

தனிப்பட, inf. [adverbially.] To be alone, to be left alone, to be forseken. 2. To be solitary. 3. To be kept alone as witnesses and prisoners, or apart, detached--as persons, or animals. (c.) தனிப்படச்சொல்லுகிறேன். I will tell you in secret.

தனிப்பட்டு, s. A single or distinct fold, plait, strand or string, one out of several folds of a necklace. 2. (c.) Silk only, all silk.

தனிப்பயணம், s. Travelling alone, as தனிவழி.

தனிப்பன்றி, s. A wild boar alone, as more ferocious and dangerous than others.

தனிப்பாடு, v. noun. Loneliness, soli tude. தனிமை. 2. Bearing the whole labor, responsibility, &c., alone, முழப் பொறுப்பு. (c.)

தனிப்பாட்டு, s. A single verse un connected with a series, விடுபாட்டு.

தனிப்பால், s. Pure, unadulterated milk. (c.)

தனிப்புரக்க, inf. To reign alone, to be an autocrat, தனியரசாள. (p.)

தனிப்புறம், s. A solitary place, or state. (c.)

தனிப்பூடு, s. An onion, or other bul bous root not divided.

தனிப்பெற, inf. [adverbially.] To be alone, to be placed alone, apart, distinct, insulated. (c.) தனிப்பெறஎடுத்துக்கொண்டான். He took the whole to himself.

தனிப்போர், s. A single combat. 2. [in card playing.] One of the players, winning all the cards, கடிதமாடுவோரிலொரு வர்வெல்லுகை. 3. [in trade.] An indi vidual monopolizing all the profits, தன்வசமாக்குகை.

தனிமுதல், s. Trading alone, with one's own capital. 2. (p.) The match less and only God, absolute deity, கட வுள்.

தனிமொழி, s. A simple uncompounded word.

தனியரசாட்சி, s. Universal sovereignty.

தனியன்--தனியான், s. A single man or woman, one unmarried, living alone; a wild beast detached from the herd, and thus rendered ferocious, ஒன்றி. 2. A solitary animal tree, fruit, &c., த னித்தது. 3. As தனிப்பாட்டு.

தனியிருக்க--தனியேயிருக்க, inf. To be alone, to be alone at home.

தனியுவமம், s. Using a word in a figurative sense, as கன்னெஞ்சு, a stony heart.

தனியெழுத்து, s. Single letters, in dis tinction from சுட்டெழுத்து, compound letters.

தனிவழி, s. A lonely way. 2. Tra velling alone.

தனிவீடு, s. A solitary house. 2. A house with one square only. (Compare சுற்றுக் கட்டு.) 3. (p.) Heaven, மோட்சம்.

தனிவெள்ளி, s. Pure, unalloyed silver. 2. A single star, apart from others.

க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், தனிக்க, v. n. To be alone, single solitary, தனியா யிருக்க. 2. To be detached from company, ஒன்றியாக. 3. To have no mate, fellow, equal or match, ஒட்டாதிருக்க. 4. To be de serted, forsaken, helpless--as by the de parture, or death of friends, அந்தரிக்க. (c.)

தனிக்க, inf. [adverbially.] Alone, apart, &c., as தனிப்பெற.

தனித்தஇடம், s. A solitary place.

தனித்தகுடி, s. A solitary family. 2. A destitute, forlorn or helpless family.

தனித்தாள், s. (a contraction of தனி த்த and ஆள்.) A single person, as a bachelor, widow, &c. 2. A helpless, forlorn, destitute person; also தனியாள்.

தனித்திருக்க, inf. (as தனிக்க.) To be alone; to be single, unmarried; to be alone, as a recluse.

தனித்துக்கொள்ள, inf. [vul. prop. த னித்திருக்க.] To be left, forsaken, detach ed, to be alone--by banishment or otherwise--to be helpless, forlorn.

தனித்துப்பேச, inf. To speak privately to any one.

தனித்துப்போக, inf. To go alone, to go by one's self.