துரு

turu   n. 1. [M. turuvu.] Rust; இருப்புக்கறை. வல்லிரும்பிற் றுருத்தான் வந்தே பிறந்தென்ன (குமரே. சத. 90). 2. Verdigris; களிம்பு (W.) 3. Flaw; குற்றம் துருவின் மாமணியாரம்(கம்பரா. உலா 43). 4. Sheep; செம்மறியாடு. ஆடுதலைத்துருவின் (நற். 169).  

turu   n. dru. Tree; மரம் (உரி. நி )  

turu   n. Recital of a Vēdic text, etc.,by a disciple following his preceptor's lead;வேதமுதலியன ஓதுஞ் சந்தைவகை. சாகையிலும்கற்பத்திலும் கணத்திலுந் துருச்சொல்லி (T. A. S.i, 8).

turu   s. rust; 2. verdigris, களிம்பு.

துருப்பிடிக்க, to rust, to gather rust; 2. as துருவிப்பிடிக்க.