தொறு

toṟu   n. துறு 1. [T. toṟṟu, K.tuṟu.] Herd of cows; பசுக்கூட்டம். (பிங்.)தொகைமலி தொறுவையாளுந் தோன்றல் (சீவக. 474).2. Cattle-stall; தொழு (பிங்.) 3. Shepherdcaste; இடைச்சாதி. நலத்தகு தொறுவி னுள்ளேன்(சீவக. 477). 4. Crowd, multitude, host; கூட்டம் (பிங்.) படைப்பெருந் தொறுவொடும் படர்ந்து (கந்தபு.யுத்த. முதனாட். 15). 5. Plenty, abundance; மிகுதி (யாழ். அக.)  

toṟu   n. தொழு-. 1. Slave;அடிமையாள். (பிங்.) 2. Slavery; அடிமைத்தனம்.(W. G.)  

toṟu   part. A distributive suffixof place, time; தான்புணர்ந்த மொழியின் பொருண்மையினைப் பலவாக்கி அடுத்தடுத்து ஆங்காங்கு என்பனபட நிற்கும் ஓரிடைச்சொல். நவிறொறும் நூனயம்போலும் (குறள், 783). (நன். 420, மயிலை )  

toṟu   a distributive plural particle of place, time, quality etc. as தோறு, பன்மையிடைச்சொல்.

toṟu   s. an assembly, a crowd, a col- தோ தோ , தோத்தோ, interj. a sound used for calling a dog etc.