Tamil Dictionary
Change your world by knowing your words... Over 100,000+ words and multiple dictionaries
நம்பியாண்டார் நம்பி, a Brahmin poet in the Carnatic.
நம்பியான், a servant in a pagoda; a sexton.
s. A superior person, a young man, a gentleman, a poetic term of res pect, ஆணிற்சிறந்தோன். 2. [also நம்பியான்.] The son of a brahman by a mother of the military race, married in the இராக்கதம் mode, and a worshipper of Vishnu, அரசர்மா தைப் பார்ப்பான் இராக்கதமணஞ்செய்யபிறந்து விட்டு ணுவையருச்சிப்போன். 3. A title of some Vaishnuva gurus. (c.)நம்பியாண்டார்நம்பி, s. A brahman poet in the Carnatic. He wrote the கலித்துறையந்தாதி, treating of the legends of அறுபத்துமூவர். He was an enthusiastic admirer of சம்பந்தர், and wrote two poems in his praise, ஓர்புலவன்.
ஆணிற்சிறந்தவன்; முழுமையன்; கடவுள்; காண்க:நம்பியான், ஒருசெல்லப்பெயர்; நம்பியாண்டார்நம்பி; நாற்கவிராசநம்பி.