நெருப்பு

s. Fair, தழல். 2. Caloric; principle of fire in the animal system, &c., as தீ, which see. 3. (fig.) Great grief, envy, jealously, rage, fury, &c. நெருப்புநின்றகாட்டிலேதாவதிருந்தாலும்நீர்நின்றகா ட்டிலொன்றுமிராது. Though something may survive a forest conflagration, nothing will remain after a forest inundation; i. e. water is more destructive than fire. நெருப்பெழக்காய்ச்சினான். He heated it hot. பெருநெருப்புக்கீரமில்லை. A great fire is not put out by a little moisture. அவன்நெருப்பு. He is fiery man. வயிற்றிலேநெருப்பாயெரிகிறது. It burns as fire in my belly (heart); spoken of a bereave ment, &c. 2. My hunger is very severe. 3. I have a burning sensation internally. காய்ச்சல்நெருப்பாயெரிக்கிறது. The fever rages like fire.

நெருப்பணைத்துவைக்க, inf. To keep the fire from going out. 2. To put out the fire.

நெருப்பணைந்துபோக, inf. To be quench ed, extinguished as fire.

நெருப்பன், s. [prov. fem. நெருப்பி.] An angry, malicious, dangerous man, an incendiary, கோபி.

நெருப்பாறு, s. A river of fire, said to be in the north beyond Oude. 2. Lava from a volcano.

நெருப்பிட, inf. To set on fire.

நெருப்பின்சிகை, s. Flame of fire.

நெருப்புக்கட்டை, s. A large fire-brand, a log of fire.

நெருப்புக்கண், s. Envious eye. 2. The evil eye. 3. A fiery, malicious, furious eye. 4. Frontal eye of Siva, சிவனதுநெற்றிக்கண்.

நெருப்புக்கண்ணன், s. A malicious man. 2. An envious man. 3. A man with blighting eyes. 4. As அக்கினிக்கண் ணன்.

நெருப்புக்கல், s. Flint, தீத்தட்டிக்கல், 2. See under கல்.

நெருப்புக்காடு, s. A conflagration. See காடு. 2. [fig. in combin.] Vehement sun shine, கடுவெயில். 3. Intense anger, fury, rage. நெருப்புக்காடாயிருத்தல். Being in a con flagration. 2. Being very angry.

நெருப்புக்கொளுத்த, inf. To kindle To do injustice, tyrannize. 3. To be very severe, as a master in anger giving reproof. 4. To be hot, as the sun. See கொளுத்து.

நெருப்புக்கொள்ளி, s. A fire-brand, as கொள்ளி. 2. (fig.) An atrociously wicked man, துஷ்டன்.

நெருப்புச்சட்டி, s. A fire-pan, a vessel of coals. See தீச்சட்டி.

நெருப்புச்சாணை, s. A kind of grind stone. See under சாணை.

நெருப்புத்தணல், s. Live coals.

நெருப்புத்தண்ணீர்--நெருப்புத்திராவ கம், s. [com. அக்கினித்திராவகம், which see.] Aqua fortis, or nitric acid.

நெருப்புத்தூண், s. A column of fire.

நெருப்புப்படுதல், v. noun. Being con sumed with drought, கடுங்கோடையாதல். 2. (fig.) Suffering oppression, injury, &c., as a village, or country, from a ruler of head man, அமளியாதல். 3. Being destroyed by divine retribution, as the possessions of a wicked man, தேவதண்டனைஅடைதல். 4. Being destroyed, அழிவடைதல், the language of imprecation.

நெருப்புப்பற்ற--நெருப்புப்பிடிக்க, To catch fire, ignite. 2. As தீப்பற்ற.

நெருப்புப்பற்றவைக்க--நெருப்புமூட்ட --நெருப்புவளர்க்க, inf. To kindle a fire. See தீவளர்க்க.

நெருப்புப்பொறி, s. Fire-spark.

நெருப்புமணத்்தல், v. noun. Smell of fire; fumigation.

நெருப்புமழை, s. A fiery rain, at the universal deluge of fire, from one of the seven classes of clouds. See முகில்.

நெருப்புமழைபெய்தல், v. noun. Rain ing fire. 2. (fig.) Acting unjustly, as a government, a head-man, &c., often used as a curse.

நெருப்புமூள, inf. To be kindled as fire, to rage as fire.

நெருப்புவிழுங்குகோழி--நெருப்புக்கோ ழி. s. An ostrich. See தீக்குருவி. 2. (Beschi.) A turkey-cock, from its red throat, வான்கோழிச்சேவல்.

நெருப்புவிழுதல், v. noun. Being des troyed by unjust means, or by drought and famine. 2. Falling or being struck out, as sparks from a grind-stone, a flint, &c. 3. Being discomfited, dis heartened. 4. As தீவிழ.

நெருப்புவீச, inf. To throw about fire, met. To be hasty in a new affair. (R.)

நெருப்புறுவிறகு, s. A fire-brand. (p.)

நெருப்பைமடமடென்றெரியவிடல், v. noun. Causing fire to flare, and rage.