பக்கு

pakku   n. பகு²-. 1. Fracture;break; crack; பிளப்பு (W.) 2. Double-dealing,duplicity; கவர்படுக்கை. தங் கள்ளத்தாற் பக்கான பரிசொழிந்து (தேவா. 17, 3). 3. Bag; பை பக்கழித்துக்கொண்டீ யெனத்தரலும் (கலித். 65, 14). பகர்வர்பக்கிற் றோன்றும் (ஐங்குறு. 271). 4. Outer barkof a tree; மரப்பட்டை (W.) 5. [T. pakku.]Scab of a sore; புண்ணின் அசறு (W.) 6.Tartar on the teeth; பல்லின்பற்று. (W.) 7.Dried mucus of the nose; காய்ந்துபோன மூக்குச்சளி (W.) 8. Scum formed on a prepared dish சாதம் முதலியவற்றிலுண்டாகும் பொருக்கு (W.)  

pakku   s. the outer bark of a tree, மரப் பட்டை; 2. scale of a sore, அசறு; 3. tartar on the teeth, பற்கறை; 4. dried mucus in the nose or eyes; 5. a crust formed over a prepared dish, பொருக்கு; 6. fractures, break, பிளப்பு.

பக்குவிடுதல், பக்குவிடல், v. n. gaping, parting, splitting, cracking, as the ground; 2. breaking as the skin by a blow of a ratan.