பட்டன்

paṭṭaṉ   n. bhaṭṭa. 1. Learnedman, scholar; புலவன் மறைநான்கு முன் னோதியபட்டனை (திவ். பெரியதி. 7, 3, 6). 2. Brāhmin-priest of a temple; கோயிலருச்சகன். 3. Spiritualmaster, god; சுவாமி ஆலநிழலமர் பட்டனை(தேவா. 926, 1). 4. See பட்டர்பிரான் தண்புதுவைப்பட்டன் சொன்ன (திவ். பெரியாழ். 3, 8, 10).  

paṭṭaṉ   n. perh. bhaṭṭa. Truthfulman; சத்தியவாதி. (திவ். பெரியாழ். 1, 8, 11, வ்யா.பக். 182.)

paṭṭaṉ   s. a learned man; 2. one of a class of Brahmins; 3. a bard, a poet, கவி பாடுவோன்.

பட்டாசிரியன், s. a learned man, the author of a sect.