அபாவம்

apāvam   * n. a-bhāva. 1.(Log.) Non-existence, negation, usu. of fourkinds, viz., முன்னபாவம், அழிவுபாட்டபாவம், முழுதுமபாவம், ஒன்றினொன்றபாவம் (தருக்க சங். 8), of fivekinds, viz., என்று மபாவம், இல்லத னபாவம், ஒன்றினொன் றபாவம், உள்ளத னபாவம், அழிவுபாட்டபாவம்(சி. சி அளவை, 1. மறைஞா.), one of seven patārt-tam, q.v.; இன்மை 2. Non-cognition reliedupon as proof of negation, one of six piramā-ṇam, q.v.; ஒரு பிரமாணம் (சி. சி அளவை, 1.)  

apāvam   n. a-bhāva. Ruin,destruction; நாசம். (நாநார்த்த.)

apāvam   s. (அ. priv.) non-existence, இல்லாமை; 2. annihilation, நிர்மூலம். வாஸ்தவரூபமானதும், அபாவரூபமான தும், positive and negative.