உருக்கு

s. Steel, எஃகு. (c.)

உருக்குமணல்--உருக்குமண், s. Iron-ore, iron-sand.

கிறேன், உருக்கினேன், வே ன், உருக்க, v. a. To melt with heat--as metals, or other congealed substances, to dissolve, liquify, fuse, run, தீயிற்கரைக்க. 2. To reduce one as a disease, to emaciate, வாட்ட. 3. To afflict, distress, வருத்த. (சத. 21.) இன்சொல்லிறைநெஞ்சுருக்கினான். By sweet speech, he melted the heart of the divi nity. (சிவசிவ.) வியாதிசரீரத்தையுருக்கிப்போட்டது. The dis ease has emaciated him. எத்தனையுருக்கிலேயுருக்கினான்? How many times did it take to melt it? நன்னாளிற்பொன்னுருக்கு. Melt gold on an auspicious day.

உருக்கிச்சாய்க்க, inf. To cast or run metals in bars, in mass, &c. for fur ther use.

உருக்கிவார்க்க, inf. To cast, found, to run metals.

உருக்குகாரம், s. Borax, வெண் காரம்.

உருக்குப்பிரமியம், s. Gonorrh&ae;a with a discharge of blood, இரத்தப்பிர மியம்.

உருக்குமணி, s. Solid globules of gold soldered together around a ring and worn by women as an ear-pendent, ஓராபரணம்.

எலும்புருக்கி, s. An emaciating disease, ஓர்வியாதி.

உருக்கு, v. noun. Fusion, melt ing, liquifaction, உருக்குகை.

உருக்கன், s. [prov.] An ema ciating or stinting disease--as of men or plantains, &c., ஓர்நோய்.

உருக்கனடித்தல், v. noun. Stint ing or blighting--as disease especially in plantains.

உருக்கினம், s. A kind of arsenic, அஞ்சனபாஷாணம். 2. Any thing that fa cilitates the fusion of metals--as borax.

புத்துருக்குநெய், s. New-made ghee.