ஊர்

s. A country, a village, town, or city, புரம். ஊரறிந்தபார்ப்பான். A brahman who knows the whole country or town; i. e. a person competent for business. ஊருடன்கூடிவாழ். Prosper in the society of your fellow citizens. ஊரோடேபோய்ச்சேர்ந்தான். He arrived at home.

ஊரன், s. The chief of an agri cultural district, மருதத்தலைவன். (p.)

ஊரவர்கள்--ஊரார், s. Inhabitants of a village, town, country, &c. 2. Others, strangers, not one's own people, அன்னியர்.--Used adjectively, the ர் is often dropped--as ஊராகாரியம், others' af fairs; ஊராசொத்து, others' property; ஊ ராகாணி, others' land. ஊராருடைமைக்குப்பேராசைகொள்ளுதல்..... Coveting other men's property- துஷ்டப்பிள்ளைக்குஊரார்புத்திசொல்லுவார்கள்... An unruly child will be chastized by the magistrates.

ஊரார்கையிற்கொடுக்க, inf. To deliver into another man's hand.

ஊராளி, s. The ruler, magistrate, or headman of a district, ஊரதிகாரி.

ஊரிலிகம்பலை, s. [prop. ஊர்கலி கம்பலை.] A village quarrel, tumult, &c.

ஊரின்னிசை, s. A poem concern ing the heroes of a town, or country, ஓர்பிரபந்தம். See பிரபந்தம்.

ஊருக்குப்போக, inf. To go to a town, to go on a journey.

ஊருணி, s. A public tank accessi ble to all in the town, ஊரடுத்தகுளம். ஊருணிநீர்நிறைந்தற்றேயுலகவாம்பேரறிவாளன் றிரு. The wealth of one possessing great wisdom, and who is much liked by the public is like a tank filled with water to which all have access.

ஊரெழுச்சி, s. Rising of citizens to present complaints to the authori ties; also insurrection, ஊர்க்கலகம்.

ஊர்கூடுதல், v. noun. Assembling --as citizens. ஊர்கூடிச்செக்குத்தள்ளவேண்டுமா? Is it ne cessary that the whole city come to gether to turn the oilman's press? i. e. a trifling matter does not require a concourse of people.

ஊர்கோலம்வர--ஊர்வலம்வர, inf. To pass about as a nuptial procession, first to the right as being auspicious, கிராமப்பிரதட்சணம்வர.

ஊர்க்கதை, s. Rumor, country talk, ஊர்ப்பேச்சு. 2. Unfounded reports, slander, defamation, பொய்ச்செய்தி. 3. A wild, romantic story, வீண்செய்தி.

ஊர்க்கலகம், s. A village quarrel, ஊரிலுண்டாகுங்கலகம். 2. A general insur rection, இராசதுரோகமானகலகம்.

ஊர்க்காறுபாறு, s. The affairs of a place, public affairs, ஊர்க்காரியம். 2. Man agement of public affairs, ஊர்விசாரிப்பு. 3. Meddling with other's affairs, அன்னி யருடையகாரியவிசாரிப்பு.

ஊர்க்குருவி, s. A sparrow, அ டைக்கலக்குருவி. உயரப்பறந்தாலுமூர்க்குருவிபருந்தாமா? Though a sparrow soars high, will it become a kite?

ஊர்க்கொள்ளை, s. Devastation by an invading army. 2. Extortion by a headman, &c. 3. Epidemic, or other public calamities, ஊழிநோய்.

ஊர்த்தலைமை, s. Headship over the district. 2. A chief or superior person in a district. 3. The head man of a district.

ஊர்நேரிசை, s. A poem in the நேரிசைவெண்பா incorporated with the name of the hero's town, ஓர்பிரபந்தம்.

ஊர்ப்பகை, s. Public hatred, ge neral dislike. 2. Hatred of one's own country. ஊருடன்பகைக்கில்வேருடன்கெடும். One who lives contentiously with his fellow citizens shall be rooted out. (ஔவை.)

ஊர்ப்பழி, s. Public censure, or blame, ஊர்நிந்தை.

ஊர்ப்பாடு, s. Others' affairs- spoken of one inattentive to his own, அன்னியருடையகாரியம்.

ஊர்ப்புகைச்சல், s. The appear ance of smoke at a distance--regarded as a calamitous omen. 2. Country talk, rumor, groundless report.

ஊர்ப்புரட்டு, s. A great conspi racy, a monstrous fabrication of false hood, in which one leads and takes others with him. 2. A gross falsehood.

ஊர்ப்புரளி, s. Sedition, insur rection, a general commotion, ஊர்க்கலகம்.

ஊர்மனை, s. Habitations, a place inhabited as distinguished from a desert.

ஊர்மன்று, s. A public hall, ஊரம் பலம்.

ஊர்வெண்பா, s. The வெண்பா of the town--a poem consisting of ten வெண்பா, in praise of a town, ஓர்பிரபந்தம்.

பேரூர், s. A large town.

சிற்றூர், s. A small town. 2. The name of a village.

கிறேன், ந்தேன், வேன், ஊர, v. n. To move slowly, crawl as an infant, creep as a snake, a reptile, &c., தவழ. 2. To run, or flow as water, or as blood in the veins, eruption, scall, &c.; to extend over a surface--as spots on the skin which are considered beautiful, பரவ. 3. To itch, தினவுற. 4. (p.) To get upon a horse, a carriage, &c., ஏற. 5. v. a. To ride, to cause to go--as a horse; to despatch, to drive a vehicle, செலுத்த. இந்தஊரும்பிள்ளையோரிடத்திலேகிடக்கிறதில்லை... This creeping child will not stay in any one place. எறும்பூரக்கல்லுந்தேயும். Even a stone will be worn away by the continual passage of ants. [prov.] கையூருகிறது. The hand is ready for action. வாயூருகிறது. The mouth waters. தாரூருஞ்சடை. Ringlets decked with gar lands. நீரூரும்புவி. The sea-girt earth. காப்பன்பசபசென்றூருகிறது. The eruption itches. நிலைக்கழுவிலூர்ந்திடல். Being impaled on a stake. (அறநெறித்தீபம்.)

ஊரப்பார்க்க, inf. To put in motion, to cause to pass away or out--as poison is removed by a magician.

ஊருகால், s. A chank, a snail, சங்கு.

ஊர்வது, s. A creeping child. 2. Reptiles.

ஊர்புல், s. A species of grass, ஓர்புல்.

ஊர்வன, s. Reptiles, தவழுஞ்செந் துகள்.

மடலூர்தல், v. noun. Riding the stem of a palmyra leaf-feigned of a disappointed lover. See மடல்.

பவ்வூரகரம், s. The letter அ joined with ப்.

ஊரல், v. noun. Frictions, உரிஞ்சல். 2. Creeping, நகர்தல். 3. s. (fig.) A creeping thing, ஊர்வது.