ஊற்று

s. A spring, a fountain, source, நீரூற்று. 2. Dampness rising from the ground in the wet season, ஈரம்.

ஊற்றடைக்க, inf. To be choked up as a spring, or source. 2. To stop or choke a spring.

ஊற்றுக்கண், s. The aperture whence water springs, the orifice of a spring, ஊற்றுவாய்.

ஊற்றுக்குழி, s. A hole in the ground for gathering water, ஊற்றுப்பள் ளம்.

ஊற்றுநீர், s. Spring-water.

ஊற்றுப்பெயர, inf. To spring, flow newly--as a fountain into a well, ஊற்றுண்டாக.

ஊற்றுவெட்டல்--ஊற்றுத்தோண் டல், v. noun. Digging for water.

ஊற்றெடுக்க, inf. To spring up, or issue freely and plentifully, ஊற்றுப் பெருக. ஊற்றெடுக்கமழைபெய்தது. It rained so as to cause the water to flow from the land.

கிறேன், ஊற்றினேன், வேன், ஊற்ற, v. a. To pour, to let flow, spill, சிந்த. 2. To express (oils, &c.), எண்ணெ யூற்ற. 3. To pour in large quantities, pour, or cast out as useless, to empty, or clear a vessel of its contents, ஊற்றிப்போட. நாற்றுஊற்றிருந்துபோச்சுது. The plants are spoiled by too much rain or water.

ஊற்றுண்ண, v. n. To be poured out. 2. To be spilled, to ooze out, leak out. கலயத்தில்நீரெல்லாமூற்றுண்டுபோயிற்று. All the water that was in this vessel has been spilt.

ஊற்றுப்பூ, s. [prov.] The refuse of the kernel of the cocoanut after the oil is expressed, தேங்காய்ப்பிண்ணாக்கு.

ஊற்றுப்பெட்டி, s. [prov.] The basket in which the seeds, kernels, &c. are put for expressing oil, எண்ணெயூற்றும் பெட்டி.

ஊற்றுமரம், s. A kind of oil-press, எண்ணெயூற்றுமரம். 2. The cylinder or shaft in an oil-press, செக்குலக்கை.