எயிறு

eyiṟu   n. [M. eyiṟu.] 1. Tooth;பல். முல்லையலைக்குமெயிற்றாய் (நாலடி, 287). 2.The gums; பல்லின் விளிம்பு (பிங்.) 3. Tuskof the elephant, of the wild hog; யானை பன்றிகளின் வாய்க்கோடு. கேழலா யிளையெனுந் திருவினையேந்தி னானரோ . . . ஒரெயிற்றினுள் (கம்பரா. கிளை 119).  

eyiṟu   s. tooth, பல்; 2. tusk of an elephant, யானைக்கொம்பு; 3. the gums, பல்லின் விளிம்பு.

எயிறதைப்பு, inflammation of the gums of the teeth.

எயிறலைப்பு, gnashing the teeth in anger.

எயிறுதின்ன, to gnash the teeth in anger.

எயிறிலி, the sun whose teeth Siva had broken.