ஐயன்

s. [voc. ஐயா, ஐய, ஐயனே, &c., pl. ஐயன்மார், ஐயமார்.] Father, பிதா. 2. Elder brother, மூத்தோன். 3. Guru, குரு. 4. An elder, a superior, a person of dignity, respectability, master, &c., உயர்ந்தோன். 5. A king, அரசன். 6. A teacher, preceptor, உபாத்தியாயன். 7. The god Eyanar, ஐயனார். 8. Argha, அருகன். (p.) ஐயர் is sometimes used in the nominative case for ஐயன்--as ஐயர்வந்தபின்புனக்குத்தருவேன். I will give it to you after my father, master, &c., is come.

ஐயா. The vocative of ஐயன் is often used as an interjection. ஐயாபணமிரந்தாலுங்கொள்ளக்கிடையாதே... Strange indeed, though one has money, the thing is not to be bought. வாருமையா. Come, sir--a common term of salutation among persons of respec tability. அரிவையைக்கோடியையா. Take a wife, sir, I beseech you--addressed by a father to his son. (ஸ்காந்.) அறைந்தாயைய. You say, sir. (பாரத.) ஐயகோ. Poetic interjection expres sive of grief, alas, alas, O lord, இரக்கச் சொல்.