ஒழுங்கு

oḻuṅku   n. ஒழுகு-. 1. Row, rank,line, series; வரிசை சகடவொழுங்கு (சிறுபாண். 55,உரை). 2. Order, regularity; நேர்மை 3. Ruleof action, method, plan, model, system; முறை 4. Good conduct, propriety, decorum; நன்னடை 5. Regulation, law, precept, canon;விதி. 6. Register of the measurement andextent of fields and holdings; அளவுமுதலியனகாட்டும் நிலவிவரக்கணக்கு. (C.G.) 7. Standardrate, for assessment or for the price of grain;நிலத்தீர்வைக்கணக்கு. (C.G.) 8. A kind of settlement of the assessment on land, made witheach individual mirācutārG. Tn. D. i, 283.) 9. A kind of settlementof land assessment which prevailed in Tanjoreduring the first half of the nineteenth century;ஒருவகைப்பழைய வரித்திட்டம். (G.Tj. D. i,  

oẕungku   s. row, line, order, regularity, வரிசை; 2. rule, discipline, முறை; 3. good conduct, decency, modesty, ஒழுக்கம்; 4. standard rate for assessment on land, நிலத்தீர்வைக் கணக்கு.

ஒழுங்காக வை, put in order.

ஒழுங்கான நடை, orderly behaviour.

ஒழுங்கில்லாமல் கிடக்க, ஒழுங்கீனமாய்க் கிடக்க, to be in disorder or confusion.

ஒழுங்கீனம், ஒழுங்கின்மை, disorder, confusion.

ஒழுங்குப்படுத்த, to set in order, arrange, organize.

ஒழுங்கோடிருக்க, to be in good order.

oẕungku   III. v. i. be regular or in order; 2. be straight, orderly, நிரல்படு.

ஒழுங்குபடுத்த, to set in order, to arrange, to regulate.

ஒழுங்கை, lane, alley, இடுக்கு வழி; 2. portico, கட்டிட முகப்பு.

ஒழுங்கல், v. n. being in order, being straight, orderly.