கர

க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To conceal, hide, cloak, cover, dis guise, ஒளித்துவைக்க. 2. To steal, pilfer, plunder. திருட. 3. To be niggardly, to withhold, refuse to give, &c., கொடாதிருக்க. 4. v. n. To abscond, hide one's self, ஒளித்துக் கொள்ள. 5. To be unseen, be invisible, hidden--as a spirit, மறைய. (p.) கரவாதுவந்தீயுங்கண்ணன்னார். Those dear as one's eyes who never refuse to bestow their gifts-(குறள்.)

கரந்துறைகோள், s. Unseen planets.

கரந்துறைச்செய்யுள், s. A poem so constructed as to conceal another poem within it, மிறைக்கவியிலொன்று.

கரப்பு, v. noun. Stealing, pilfer ing. 2. Hiding, concealing. 3. Refusal, denial, withholding.

கரவு, v. noun. Concealment, hiding, cloaking, sang froid, assumed or pre tended ignorance, ஒளித்தல். 2. Stealing, theft, deception, subtlety, craft, insidi ousness, களவு. கரவாகநிற்கிறான். He is insincere, hides something in his heart, is in alliance with the foe while pretending friend ship. நெஞ்சிற்கரவுடையார்தம்மைக்கரப்பர். Those who are insincere will hide themselves. (மூதுரை.)

கரவர்--கரவோர், s. Thieves, தி ருடர். 2. Deceivers, crafty persons, வஞ் சகர். (p.)