கைப்பு

kaippu   n. கை²-. [M. kaippu.] 1.Bitterness, one of aṟu-cuvai, q.v.; அறுசுவைகளுள் ஒன்றாகிய கசப்பு கைப்பறா பேய்ச்சுரையின்காய் (நாலடி, 116). 2. Bitters; கசப்புப் பண்டம் (தைலவ. பாயி. 58.) 3. Dislike, aversion; வெறுப்பு 4. Worm-killer. See ஆடுதின்னாப்பாளை (மலை.)  

kaippu   n. U. kaif. [T. kaipu,K. kaiphu.] Intoxication, drunkenness; குடிவெறி Loc.  

kaippuli   --கைக்குன்று--கைம்மலை--கைம் மா, s. An elephant; lit. the trunked tiger, mountain or animal. (p.)