சத்தியம்

s. Truth, veracity, sincerity, உண்மை. 2. An oath, swearing, சபதம். W. p. 885. SATYA. 3. Trial by ordeal, சத்திய சோதனை. 4. (R.) The குறிஞ்சா plant. சத்தியமேகொல்லுஞ்சத்தியமேவெல்லும். Truth is great and will prevail.

சத்தியக்கடுதாசி, s. [prov.] An affidavit. (Limited.)

சத்தியங்கெட்டவன், s. appel. n. An alien to truth.

சத்தியங்கேட்க, inf. To put one on his oath. (c.)

சத்தியசம்பன்னன், s. A man of vera city. See சம்பன்னம்.

சத்தியஞ்செய்விக்க, inf. To administer an oath.

சத்தியந்தப்ப, inf. To swerve from truth; to become insincere, to fail in one's promises.

சத்தியதரிசனி, s. The title of the author of the சிவஞானபோதம் in Tamil--as மெய்கண்டான்.

சத்தியநாதர், s. The first of the சித்தர்.

சத்தியநிருவாணம், s. Entire liberation from births, &c., and consequent su preme bliss. (p.)

சத்தியப்பிரமாணம்--சத்தியபிரமாணி க்கம், s. Veracity; pure, unmixed truth. 2. A true oath. (c.)

சத்தியம்பண்ண, inf. To take an oath, to swear.

சத்தியம்பண்ணிக்கொடுக்க, inf. To take an oath in order to remove an other's suspicions.

சத்தியயுகம், s. The first of the four yugas, the age of truth, the golden age, கிரேதாயுகம்.

சத்தியலோகம், s. The highest of the seven upper worlds said by some to be the abode of Brahma, and by the Saivas to be that of Siva, ஓர்லோகம்.

சத்தியவசனம்--சத்தியவாக்கு--சத்திய வாசகம்--சத்தியவாய்மை, s. A true saying or assertion; an infallible truth.

சத்தியவதி, s. The mother of Vyasa, வியாசன்றாய்.

சத்தியவந்தன்--சத்தியவாசகன்--சத்திய வாக்கி--சத்தியவாதி--சத்தியவான், s. A person of veracity, a faithful person.

சத்தியவிரதன், s. One who scrupulously adheres to the truth. 2. One who has taken a vow always to speak the truth. 3. A name of the eldest of the five Pandavas. 4. The twenty-fifth king of the Solar dynasty in the second age (Sa. Satyavrata.)

சத்தியவேதம், s. The true Veda, or holy writings. 2. [in christian usage.] The holy scriptures, the Bible. 3. [in Rom. Catholic usage.] The Christian religion.

சத்தியவேதக்காரர், s. Christians, also the Romanists. (c.)