சீ

An interjection of contempt, shame, dis gust, &c; fie! hush! pish! pshaw! pugh! இகழ்ச்சிக்குறிப்பு. 2. s. Pus of a boil, புண் ணின்சீழ். 3. Semen virile, விந்து. 4. adv. [vul.] No, not so, அல்ல. (c.)

சீசீ--சீச்சி. Interjective particles de noting by the repetition increased abhorrence--as சிச்சீ. சீச்சீ யிங்கிருந் தென்செய்தாய் நெஞ்சமே செத்தி லாய்கெடுவாயே. Fie upon thee, O my heart! what art thou about? at this rate thou wilt perish. (வைரா.) சீபோ. Fie, be off, go away.

சீயெனல், v. noun. Expressing signs of disgust. சீயென்றுசொல்ல உடம்பெடுத்தாய். Thou art born in a despicable state.

சின்னவன், s. A boy, a young man. 2. A man younger than another. 3. A man of inferior character, rank, &c.

சின்னம்மை--சின்னமுத்து--சின்னவை சூரி, s. The measles--as the work of the goddess Parvati. See அம்மை.

சின்னமேளம், s. The மத்தளம் drum. 2. A small musical band, in distinction from பெரியமேளம்.

சின்னன், s. [prov. prop. சின்னது.] A little child, animal, thing, &c.

சின்னாஞ்சான், s. (in seamanship.) A back-stay rope, also பளிஞ்சி, or ஆஞ்சான்.

சின்னாஞா, s. [prov.] See சிற்றப்பன்.

சின்னாத்தாள், s. As சின்னாயி.

சின்னாயி, s. The mother's younger sister or the wife of the father's young er brother; also a step mother. (c.)

s. Lukshmi the goddess, இலக்குமி. 2. Lustre, splendor, glory, பிரகாசம். 3. Acquisition, wealth, சம்பத்து. 4. Sarasvati, சரசுவதி. 5. Parvati, பார்வதி. 6. adj. Illus trious, sacred, venerable, celebrated--as

கௌரவசின்னம், s. A சின்னம் instru ment of a deep, grave sound. 2. A mark of distinction.

செயசின்னம், s. A சின்னம் instru ment of victory. 2. A medal of victory.

சின்னஞ்சொல்ல, inf. To speak slightingly of a person, to deride.

சின்னப்பட, inf. To be disgraced, இகழ்ச்சிப்பட. 2. To appear meanly. இழி வுபட. 3. To be injured as a fruit, &c., to be defloured, as a woman, &c., கே டுற. 4. To be wounded, maimed, muti lated, chipped, broken off, &c., ஊனப்பட.

க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To scratch--as fowls; to tear up earth--as birds, pigs, &c., to rub or scrape with the foot either walking or standing; to rub a thing under foot; to turn up or draw earth with the foot, காலினாற்சீக்க. 2. To wipe, wipe off, to rub, sweep superfi cially, to brush or graze, பெருக்க. 3. To expel, dispel, efface, root out, obliterate, exterminate, extinguish, destroy, அறப்பண் ண. (Compare கால்சீக்க.) 4. To cleanse, ab sterge, செப்பஞ்செய்ய. (c.)

சீத்துக்கொண்டுபோக, inf. To scratch or rub against the ground, &c., with the feet or toes. 2. To graze--as a ball or stone.

சீத்துநடக்க, inf. [prov.] To shuffle in walking. நிலவுசீக்கிறது. The rising of the moon dispels the darkness. (R.) இருள்கால்சீக்கும்பகலவன். The sun that extirpates darkness. (p.)