சீபாதம்

cīpātam   n. šrīதிருவடி 2. See சீபாதந்தாங்கி கள்  

cīpātam   s. The divine feet, spoken auspiciously of the deity, திருவடி. 2. A term of respect to a guru, or other su perior; also in epistolary writings, குருவடி. See சீர்பாதம்.