சீலை

s. Cloth, a cloth, clothes, gar ments,--as சீரை, ஆடை. (Sa. Cheera.)

சீலைத்துணி, s. A piece, scrap, or rag of cloth. 2. Clothes. (Diminutively.)

சீலைத்துண்டு, s. A piece of cloth.

சீலைப்பாய், s. [prov. சீலம்பாய்.] A worn or torn cloth, கந்தைத்துணி.

சீலைப்பேன், s. Lice in clothes. அவர்இப்போதுசீலைப்பேன்குத்துகிறார். He is kill ing the louse in his clothes, i. e., is without work and ragged.

குளிசீலை, s. A fore-lap. See குளி, v.

பட்டச்சீலை, s. [prov.] Sand-paper. (c.)

சீலைப்புல், s. A kind of grass, Pani cum violaceum.

சீலைமண், s. A coat of clay spread over the mouth of a pot, luting--as மண் சீலை.

சீலையுரிதல், v. noun. Being stripped. 2. (fig.) Being without shame.