சேதம்

s. W. p. 336. CH'HEDAH. Damage, detriment, loss, waste, injury, கேடு. 2. Ruin, destruction, demolition, அழிவு. (c.) 3. Severance, separation, de tachment, பிரிவு. 4. Part, piece, portion, section, துண்டு. 5. Denominator of a frac tion, கீழ்வாயிலக்கம். சேதநினைவிற்குப்பூதஞ்சிரிக்கும். A demon will laugh at the thought of destruction. வீடுசேதமேயல்லதுமனிதர்சேதமில்லை. The house only was destroyed, not the people.

சேதங்கொடுக்க, inf. To be a loser, to suffer robbery, injury, &c.

சேதபாதம், s. [vul.] Injury, damage, waste, loss.

சேதமாய்ப்போக--சேதம்போக, inf. To be lost. 2. To suffer injury, be damaged.

சேதமிறுக்க, inf. To pay damages, indemnify.

சேதம்பண்ண, inf. To damage, cause or occasion ruin. 2. To cut off, sever, dissect. 3. To divide a book, subject, &c., into sections, &c.

சேதகாலன்--சேதக்காலன், s. [prov.] A mischievous person. (lit.) Yaman who is destructive, கெடுதிக்காரன். (c.)

உயிர்ச்சேதம், s. Lose of life.

ஆட்சேதம், s. Loss of life, men, &c.

கப்பற்சேதம், s. Ship-wreck.

சிரச்சேதம், s. Beheading.

பொருட்சேதம், s. Loss of articles, and things.

பதச்சேதம், s. Analysis, paraphrase. (p.)

பலச்சேதம், s. Injuring of a crop by cattle, &c. (c.)