தரா

s. A mixed dark metal of copper and spelter; or copper and zinc, one of the seven metals, செம்புங்காரீயமுங்கலந்தவுலோகம். (c.) 2. (com. திராய்.) A low spreading bitter herb resembling chick-weed, ஓர்கசப்புக்கீரை. 3. A chank, சங்கு. 4. The eighth lunar asterism, பூசநாள். (சது.)

தராபற்று, v. noun. Alloy of தரா, in bell metal or brass.

தராமலை, s. A mountain where zinc is found.

s. The earth, பூமி. W. p. 438. DHARA. (Used only in combination.) See தரை.

தராங்கம், s. A mountain, மலை. (சது.)

தராதரம், s. Hill, mountain, மலை; [ex தரம், bearing.] See under தரம்.

தராதலம், s. The earth, பூமி. 2. One of the seven nether worlds, கீழேழுலகத் தொன்று.

தராபதி, s. A king, a ruler, அரசன்; [ex பதி, lord.]