தரை

s. Head of a nail, ஆணித்தலை.

தரையாணி, s. A double headed spike after being driven. (Beschi.) (c.)

s. The earth, the world, பூமி. (See தரா.) 2. Soil, land, earth, ground, நிலம். Pronounced தறை. (c.) தரையோடேதரையாக்கிப்போட்டான். He has levelled (it) with the ground.

தரைக்காரன், s. [prov.] Owner of the land, as distinguished from செய்கைக்கா ரன் or வாரக்காரன்.

தரைப்பங்கு--தரைவாரம், s. [prov.] The landlord's share of produce--as நிலப்பங்கு, நிலவரம்.

தரைமட்டம், s. Even or level with the ground.

தரையில்லாக்குருவி, s. A bird that seldom touches the ground, flying con tinually, a swallow. (R.)