தாறுமாறு

tāṟumāṟu   n. [T. tārumāru, M.tāṟumāṟu.] 1. Confusion, disorder; குழப்பம் 2. Perverseness, contrariety; எதிரிடை 3. Impropriety; transgression, as in speech or conduct; அதிக்கிரமம் தாறுமாறான நடத்தையுள்ளவன்.4. Insolence, discourtesy; மரியாதைக் குறைவு அவரைத் தாறுமாறாக நடத்தினான்.  

tāṟumāṟu   s. (Tel.) confusion, disorder, ஒழுங்கின்மை; 2. unruliness, disorderly conduct, perverseness, முரட்டுக் குணம்; 3. insolence, இறுமாப்பு.

தறுமாறாய்ப்பேச, to speak absurdities; to use affronting words, insulting language.

தாறுமாறுக்காரன், a perverse disorderly person.

தாறுமாறுபண்ண, to act disorderly.