திகை-த்தல்

tikai-   11 v. intr. 1. To betaken aback, confused, perplexed, bewildered;மயங்குதல். இருளிற் றிகைத்த கரி (தேவா. 1156, 5).2. To be astonished, amazed; பிரமித்தல் Colloq.3. cf. தகை²-. To subside; அடங்குதல் தென்காறிகைப்ப வடகால் வளர (கல்லா. 93, 7). 4. cf.தகை²-. To be exhausted; சோர்தல் வேலைசெய்துமிகவும் திகைத்துவிட்டான்.