கரி

s. Elephant, யானை. Wils. p. 193. KARIN. (p.)

கரிகரலீலை, s. A kind or mode of sexual intercourse.

கரிக்காடு, s. A forest full of ele phants.

கரிக்கொடி, s. A flag on which is painted the picture of an elephant- the banner of poets.

கரிமுகன், s. Ganesa the elephant faced.

கரிவாகனன், s. Ianaar, ஐயனார். 2. Indra, இந்திரன் the conveyance of both being the elephant.

s. Charcoal, நெருப்புக்கரி. 2. Blackness, crock, snuff of a lamp &c., கரு மை. (c.) 3. (p.) Poison, நஞ்சு. 4. The hard part of timber, வைரம். 5. Witness, evidence, testimony, சாட்சி, 6. Example illustration, திருட்டாந்தம். மயிர்ச்சுட்டுக்கரியாகுமா. Can charcoal be made of hair? i. e. what profit can accrue from mean savings, &c. அவளொருகரிநாய். She is a black dog; i.e. she is an ugly creature.

கரிகறுக்க, inf. [vul.] To grow black, to become very dark, மிகக்கறுக்க. கரிகறுத்துப்போயிற்று. It is become as black as charcoal.

கரிகறுத்தமுகம், s. A face as black as charcoal either naturally, or with rage.

கரிக்கட்டி, s. A piece of charcoal.

கரிக்கட்டை, s. A quenched fire brand.

கரிக்காரன், s. A charcoal dealer.

கரிக்காந்தல், s. [prov.] Particles of charred olas, rice husk and such-like thin substances, cinders of light bodies. See கரந்தல்.

கரிக்கிடங்கு, s. A pit or hole for burning charcoal.

கரிக்குடல், s. [prov. vul.] The great gut, the rectum, மலக்குடல்.

கரிக்குருவி, s. A black bird great ly esteemed for its song, கஞ்சனம். It is said to peck crows and other large birds and to drive them away, Graceola religi osa. 2. A small black bird, ஓர்சிறுகுருவி.

கரிக்கொள்ளி, s. A charred brand extinguished, குறைக்கொள்ளி.

கரிக்கோடிடுதல், v. noun The ap pearing of soft hairs on the chin of young men.

கரிச்சட்டி--கரிப்பானை, s. Be grimed, smutty pots.

கரிச்சாம்பல், s. Black ashes, கறுத் தசாம்பல்.

கரிச்சுட, inf. To burn charcoal, to char, கரியுண்டாக்க.

கரித்தண்ணீர், s. Water in which collied chatties have been washed.

கரித்துண்டு--கரித்துணி, s. A dirty begrimed rag or cloth, கரிச்சீலை.

கரிநெருப்பு, s. Fire made of char coal, கரியிலுண்டானநெருப்பு.

கரிப்பிடிக்க, inf. To be collied, be begrimed with soot, &c.--as a vessel on the fire, கரிப்பற்ற.

கரிப்புரள, inf. To be collied, as clothes, &c.

கரிப்புறத்திணை, s. Rules for ex plaining and proving a doctrine from the written and testimonies of the learned, சாட்சிப்புறத்திணை.

கரிப்பூச, inf. To begrime with the smut of charcol. என்முகத்திலேகரிப்பூசிப்போட்டான். He has begrimed my face; i. e. brought a dis grace on me.

கரிமருந்து, s. Powder used for fire works, of which charcoal, is the essen tial ingredient, வெடிமருந்து.

கரிமுண்டம், s. [vul.] A very dark person, lit. a lump of charcoal, மிகக்கறுத்த வன். 2. A hideous ghost mentioned to frighten children, கோரரூபி.

கரிமுரடு, s. A quenched fire-brand.

கரியல், s. [prov.] A tree or plant stinted and grown blackish, வளராமரம்.

கரியல்வடலி, s. [prov.] A young stinted palmyra having dried leaves on it, பனங்கருக்கு.

கிறது, ந்தது, யும் ய, v. n. To be scorched, to be burnt--as food in cook ing, காந்த, 2. To be burnt to blackness, to be charred to become charcoal, கருக. 3. To be scorched by the sun--as vegeta bles, தீய. 4. To blacken with rage, to be angry, பெருங்கோபமுற. (p.)

கரிகாடு, s. A burnt desert.

க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To taste salt, saltish, உப்புக்கரிக்க, 2. To be pun gent to the taste, உறைக்க, 3. To smart-as the eyes by contact with acids, &c., கண்க ரிக்க. 4. To season curries with ghee, spi ces, &c., தாளிக்க. இந்தத்தண்ணீரிலுப்புக்கரிக்கிறது. This water is brackish. கண்ணிலெண்ணெய்கரிக்குமா பிடரியிற் கரிக்குமா... Will the nape or the eyes smart by oil?

கரிப்பு, v. noun. Saltishness, brack ishness, pungency, tartness.