திரிபு
tiripu
n. திரி¹-. 1. Change, alteration;
வேறுபாடு குறிதிரி பறியா வறிவனை (கலித்.39, 46). 2. (Gram.) Change in sandhi, astōṉṟal, tirital, keṭutal; தோன்றல், திரிதல், கெடுதல்என்ற
புணர்ச்சிவிகாரம் (தொல். எழுத். 109,
உரை )3. Perverted understanding, as an obstacle tosalvation; முத்திக்கு இடையூறாய் நிற்கும் விபரீதவுணர்வு. (சைவச. ஆசா. 41.) 4. Stanza whoseinitial letters excepting the first are identicalin each line, opp. to yamakam; முதலெழுத்தொழியஇரண்டு
முதலான எழுத்துக்கள்
அடிதோறும் ஒத்திருக்கையிற்
பொருள் வேறுபடப்பாடுஞ்
செய்யுள்
