துறவு

tuṟavu   n. id. 1. Relinquishment, rejection; விடுகை. 2. Renunciation ofthe pleasures of life, asceticism; சன்னியாசம் துன்பமே மீதூரக் கண்டுந் துறவுள்ளார் (நாலடி, 60).3. See துறவறம், 2.  

tuṟavu   n. cf. திறவு 1. Privateaffairs, secrets; இரகசியம் உறவுகொண் டவரவர்துறவு கண்டேன் (சீதக். 41). 2. Favourablejuncture; வாய்ப்பான நிலை சோடாய் மரத்திற்புறவிரண்டிருந்திடத் துறவுகண்டே வேடுவன் (குமரே. சத. 85). 3. See துறவை, 1.