சன்னியாசம்

caṉṉiyācam   n. san-nyāsa.1. Renunciation of the world, asceticism, offour kinds, viz., kuṭīcakam, pakūtakam,hamsam, parama-hamsam; குடீசகம், பகூதகம்,ஹம்ஸம், பரமஹம்ஸம் என்ற நால்வகைப்பட்ட துறவு 2. An Upaniṣad, one of 108; நூற்றெட்டுபநிடதங்களுள் ஒன்று

சன்னியாசமுத்திரை caṉṉiyāca-mutti-rai, n. id. +. Distinctive marks of a sannyāsin, as staff, water-pot, salmon-colouredcloth; தண்ட கமண்டல காஷாயங்களாகிய துறவிகட்குரிய அடையாளங்கள். (W.)  

caṉṉiyācam   s. Asceticism, aban donment of all worldly possessions and attachments, being the highest and last of the four brahmanical states. See ஆச் சிரமம். 2. Relinquishment, renunciation, துறவு; [ex சம், entirely, et நியாசம், casting away.] W. p. 891. SANNYASA.

சன்னியாசந்தரிக்க, inf. To assume the state and garb of the சன்னியாசி.

சன்னியாசமார்க்கம், s. The order of சன்னியாசி. 2. The perpetual bachelor hood of a person of good morals.

சன்னியாசமுத்திரை, s. The distinctive marks of the சன்னியாசி, viz.: the staff, the waterpot, an unshaven beard, dis hevelied locks, ochred clothes, &c.

*சா, A compound letter composed of ச் and ஆ. 2. s. [ex Sa. Jya, to decay.] Death, mortality, மரணம். 3. Devil, பேய். 4. [in astron.] The chord of an arc; but commonly used for அர்த்தச்சா--the sine of an arc. 5. An equation of the centre--as மந்தச்சா. 6. The annual parallax, of a planet. See கற்கிச்சா and மகரச்சா. W. p. 355. JYA.

சாக்காடு, s. Mortality, death, மரணம்; [ex காடு, a verbal affix.]

சாக்காட்ட--சாக்காக்க, inf. [prov.] To wait on the dying, affording aid, performing appropriate ceremonies, &c.

சாக்குருவி--சாகுருவி, s. A night-bird, sometimes a screech owl, whose hoot is supposed to portend death.

சாக்குறி, s. Omens or presages of death.

சாச்சடங்கு, s. Funeral ceremonies performed within the first week, especi ally, cooking and taking congy on the third day, and rice on the eighth.--Note. In some places food is sent by the rela tives for three days.

சாசங்காரம், s. The completing of an equation.

சாபலம், s. [in astron.] Equation to the centre for any given time.

சாபறை--சாப்பறை, s. A kind of drum for funerals.

சாபிள்ளை, s. A still-born child. (c.)

சாமுகுர்த்தம், s. [in astrol.] The முகு ர்த்தம் time, when several of the planets are in unfavorable situations.

சாமூஞ்சி, s. A dismal, ghastly counte nance, a death-like look.

சாமூஞ்சிபட, inf. To be ghastly, as the face of a sick person.

சாமேளம், s. A funeral-drum; the mode of beating a drum for a funeral.

சாவறுதி, s. The point of death, the last extremity. 2. [prov.] Slightness, want of force and vigour; [ex அறுதி.]

சன்னியாசம்பண்ண, inf. To renounce social or secular life for the wandering life of the ascetic. 2. To abandon earthly associations, worldliness, secu larity, &c.

சமுசாரசன்னியாசம், s. Celibacy. See under சமுசாரம்.