இறைவன்
iṟaivaṉ
n. இறு¹-. God, theall-abiding; எப்பொருளிலுந் தங்குதலுடைய
கடவுள் (சிலப். 10, 184,
உரை )
இறைவன்
iṟaivaṉ
n. இறை¹. 1. Chief,master, superior;
தலைவன் இவ்வூ ரிறைவனையிழந்து (சிலப். 22, 144). 2. Supreme God;
கடவுள் இறைவன் மலரடி (பாரத. இராசசூ. 146). 3.Viṣṇu;
திருமால் (குறள், 610,
உரை ) 4. Šiva;சிவன். (பரிபா. 11, 78,
உரை ) 5. Brahmā;பிரமன். (பிங்.) 6. King;
அரசன் இறைவற் கிறையொருங்கு நேர்வதுநாடு (குறள், 733). 7. Husband;lord, in relation to a wife;
கணவன் நற்புலி தனக்கிறைவன் (திவ். பெரியதி. 2, 3, 5). 8. Elder,venerable person;
மூத்தோன் (திவா.) 9. Preceptor;
குரு (பிங்.) 10. Wiry indigo. See
சிவனார்வேம்பு (மூ.
அ )
